Διακρίνεται σε μη μικροκυτταρικό (80%) και μικροκυτταρικό (20%), οι πιο συχνοί τύποι μη μικροκυτταρικού καρκινώματος είναι το πλακώδες και το αδενοκαρκίνωμα, στο 80% των περιπτώσεων η νόσος είναι ήδη μεταστατική όταν γίνεται η διάγνωση, επειδή αργεί να δώσει συμπτώματα (βήχα, δύσπνοια, αιμόπτυση), οι λεμφαδένες στο μεσοθωράκιο, το ήπαρ, τα επινεφρίδια, ο εγκέφαλος και τα οστά είναι τα συνηθέστερα όργανα μετάστασης.
Βρογχοσκόπηση
H βρογχοσκόπηση είναι απολύτως απαραίτητη για την διάγνωση νεοπλασίας από τους πνεύμονες.
Ο ιατρός εισάγει το βρογχοσκόπιο από την μύτη του ασθενούς και το οδηγεί μέσω της τραχείας στους πνεύμονες, με το βρογχοσκόπιο που έχει κάμερα μπορεί να διαπιστωθεί απόφραξη βρόγχων-αεραγωγών ή διήθηση αυτών από κακοήθεια, γίνεται λήψη υλικού-βιοψία που στέλνεται για εξέταση. Ο κίνδυνος για επιπλοκές από την βρογχοσκόπηση είναι πολύ μικρός σε έμπειρα χέρια.
Λήψη βιοψίας με βελόνα
Συνήθως γίνεται, αν δεν υπάρχει διάγνωση με την βρογχοσκόπηση ή αν η βλάβη στον πνεύμονα είναι πολύ περιφερικά, εκτός εμβέλειας του βρογχοσκοπίου.
Γίνεται με καθοδήγηση από αξονικό τομογράφο, η βελόνα εισέρχεται μέσω του θωρακικού τοιχώματος εξωτερικά.
Όταν δεν έχει διαπιστωθεί μεταστατική νόσος με τις απεικονιστικές μεθόδους και έχει αποκλειστεί η διήθηση του μεσοθωρακίου με ενδοβρογχικό υπερηχογράφημα. Θεραπεία εκλογής είναι το χειρουργείο. Ανάλογα με την περίπτωση γίνεται λοβεκτομή (αφαίρεση του όγκου μαζί με τον λοβό που βρίσκεται) ή τμηματεκτομή. Σε ειδικές περιπτώσεις γίνεται πνευμονεκτομή (αφαίρεση όλου του πνεύμονα). Ανάλογα με το μέγεθος του όγκου ενδέχεται να κριθεί απαραίτητη και η χορήγηση επικουρικής χημειοθεραπείας με στόχο την μείωση της πιθανότητας υποτροπής.
Σε αυτήν την περίπτωση προτιμάται συνδυασμός χημειοθυεραπείας/ανοσοθεραπείας ή και ακτινοθεραπείας.
Θεραπεία μεταστατικού σταδίου
Οι ασθενείς με αδενοκαρκίνωμα πρέπει να υποβάλονται σε πλήρη γονιδιακό έλεγχο μεταλλάξεων, ο οποίος γίνεται στον ιστό της βιοψίας. Σε περίπτωση ύπαρξης μετάλλαξης, ο ασθενής λαμβάνει θεραπεία με ειδικές στοχεύουσες θεραπείες.
Για τους περοσσότερους ασθενείς ο συνδυασμός χημειοθεραπείας και ανοσοθεραπείας είναι η ενδεδειγμένη θεραπευτική επιλογή.
Αντιπροσωπεύει το 15%-20% των περιπτώσεων καρκίνου πνεύμονα.
Η νόσος σταδιοποιείται σε περιορισμένο και εκτεταμένο στάδιο.
Η θεραπεία του περιορισμένου σταδίου είναι χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία
Η θεραπεία του εκτεταμένου σταδίου είναι ο συνδυασμός χημειοθεραπείας και ανοσοθεραπείας.